DE DRAAD WEER OPPAKKEN NA DE BEPROEVING DIE KANKER IS…

Kanker is een beproeving voor patiënten en de mensen om hen heen.

Vandaag zorgt de vooruitgang in de geneeskunde ervoor om te hopen op genezing, maar wanneer het lichaam en de geest een beproeving hebben doorstaan, is het niet makkelijk om te helen en het dagelijks leven weer op te pakken. Want dat zal nooit meer hetzelfde zijn.

Weer opbouwen, het weer toe-eigenen van je lichaam, weer een plek op het werk vinden en in het gezin na deze fysieke en psychologische tsunami is een lange weg die geduld en steun vereist en die zowel uniek als persoonlijk is.

Enkele dagen geleden had ik het genoegen om over dit traject te praten op Europe 1 (Franse nationale radiozender) in “Le tour de la question” het programma van Wendy Bouchard met dokter Alain Toledano en Eli Bernado (overlevende van kanker).

We spraken over de periode na kanker en over de manier om te herstellen na deze beproeving, wanneer je jezelf schuldig voelt, maar ook veel zin hebt in het leven.

« De moderne oncologie is in toenemende mate efficiënter, maar we hebben geconstateerd dat vaak de indruk wordt gewekt dat men zich meer bezighoudt met de ziekte dan met de zieke. Toch is het op dat moment juist wat de patiënt het meest nodig heeft, dat we voor hem zorgen, dat we hem helpen zichzelf weer terug te vinden » (Alain Toledano).

Hoe ongelofelijk het ook lijkt, het is waar dat 60% van de personen die door kanker zijn getroffen in de periode “erna” meer moeite met leven hebben.

Tijdens de behandelingen wordt er voor je gezorgd, en word je gesteund. De agenda staat maandenlang vol met medische afspraken. Wanneer dat plotseling stopt, is het leeg: geen houvast meer, geen nazorg meer of slechts sporadisch. Je voelt je hulpeloos. Je bent alleen met je angsten, je vragen en je nieuwe “zelf”. De ziekte heeft ons veranderd. We moeten leren omgaan met de onuitwisbare littekens.

Om de patiënten in deze kwetsbare maar cruciale periode van het weer opbouwen te begeleiden, heeft dokter Alain Toledano het Rafaël instituut, gepresenteerd, (dat op 8 november vorig jaar werd ingehuldigd). Dit instituut heeft de missie om vele patiënten te helpen om de uitdaging van de periode na kanker aan te gaan.

Om de veerkracht te bevorderen, is het plan van het Rafaël instituut, gelegen in Levallois-Perret, in de Parijse regio, om de patiënten in hun geheel te zien en elk traject te personaliseren om zo goed mogelijk te kunnen inspelen op het levensproject van iemand.

In zijn eigen ritme, door te praten, te sporten, door kunst, door te koken, iedereen heeft het recht om zichzelf weer terug te vinden, voor zichzelf, maar ook voor de mensen om hem of haar heen en dus de samenleving. Dit terugvinden en opbouwen gebeurt niet alleen zonder twijfel en angst, maar ook met vreugde. Het is nodig om aangemoedigd en begeleid te worden zodat elke persoon die in zijn lichaam en ziel door de ziekte is geraakt de vastberadenheid en de benodigde kracht kan vinden om verder te gaan.

Want het is belangrijk om het lichaam en de geest te verzoenen na zo’n trauma, met vreugde sluit Ozalys zich bij deze unieke, innovatieve en specifieke plek aan door er de eerste salon voor onco-esthetiek te starten. Met producten die speciaal ontworpen zijn voor en door deskundige handen. Ozalys biedt verzorging om weer te leren naar jezelf te kijken, jezelf aan te raken, en aangeraakt te worden en om weer van jezelf te gaan houden.

Deze verbintenis met het Rafaël instituut ligt in de lijn van de maatschappelijke dimensie van Ozalys, en stelt me wederom in staat om betekenis te geven aan de beproeving van de ziekte.

Regelmatig hoor ik verhalen van vrouwen met problemen, ik beantwoord hun vragen, deel mijn ervaring met deze beproeving en sommige vrouwen coach ik zelfs. Ik hoop ze met mijn woorden, mijn adviezen en mijn acties te helpen en welzijn en geruststelling te brengen.

Door kanker neemt de ongelijkheid alleen maar toe. De missie van Ozalys is om de meest kwetsbare overeind te helpen en hun verlichting en zachtheid te geven. Maar ook om de taboes over kanker op de werkvloer te doorbreken, de manier waarop we naar vrouwen kijken die door deze ziekte zijn getroffen te veranderen. Met Cancer@Work, begeleid ik vrouwen binnen bedrijven om te werken aan hun veerkracht en de terugkeer naar een baan.

Want na kanker gaat het niet om “overleven” maar wel degelijk om leven, zonder je schuldig te voelen maar ook zonder onze zusters te vergeten die deze kans niet kregen.